Επανέρχομαι με την επιστολή μου αυτή για να θέσω ένα ζήτημα που απασχόλησε το σύνολο των αιρετών στελεχών της Αυτοδιοίκησης, κατά τη διεξαγωγή του διαλόγου για το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και την εφαρμογή της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης και συνεχίζει να απασχολεί έντονα τις τοπικές κοινωνίες την εποχή αυτή που διεξάγονται οι διαβουλεύσεις για τα σχήματα που θα διεκδικήσουν τους νέους Καλλικρατικους Δήμους.
Το ζήτημα αυτό είναι η θέσπιση του επαγγελματικού ασυμβίβαστου των Δημάρχων και η αναστολή κάθε επαγγελματικής δραστηριότητας τους κατά της διάρκεια της θητείας τους.
Πιστεύω ότι όσοι έχουν θητεύσει στο χώρο της Αυτοδιοίκησης μπορούν να αντιληφθούν από την εμπειρία που διαθέτουν, ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα στην αναβάθμιση του θεσμού.
Αντίθετα, αποτελεί τροχοπέδη και αντικίνητρο για να ασχοληθούν με τα τοπικά ζητήματα άνθρωποι που έχουν καταξιωθεί επαγγελματικά στις τοπικές κοινωνίες τους, αφού τους υποχρεώνει να αφήσουν το επάγγελμά τους, να εγκαταλείψουν την όποια επιστημονική ιδιότητά τους και να αποκοπούν ουσιαστικά από τον επαγγελματικό τους χώρο, για να προσφέρουν στα κοινά.
Ουσιαστικά ο νόμος «τιμωρεί» όποιους άξιους, ικανούς και καταξιωμένους επαγγελματικά και επιστημονικά πολίτες επιθυμούν να προσφέρουν τον πολύτιμο χρόνο, τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους, στις τοπικές κοινωνίες.
Ενώ επιθυμούμε να αναβαθμίσουμε το θεσμό της Αυτοδιοίκησης, ουσιαστικά με τον νόμο αποκλείονται από τον θεσμό αυτό άξιοι και ικανοί άνθρωποι που δεν είναι «επαγγελματίες της πολιτικής» ή συνταξιούχοι.
Γιατί μόνον επαγγελματίες της πολιτικής ή συνταξιούχοι, θα αποδεχθούν να αποκοπούν από την επιστήμη τους, να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες μιας ζωής και μια επαγγελματική πορεία ετών, για να ασχοληθούν για πέντε χρόνια (όσο διαρκεί η θητεία ενός Δημάρχου) με το θεσμό της Αυτοδιοίκησης.
Δυστυχώς ο Νόμος επαναλαμβάνει τα λάθη των πολιτικών ηγεσιών του παρελθόντος, όταν έφερναν πριν ελάχιστα χρόνια προς ψήφιση και εφαρμογή το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών. Ένα ασυμβίβαστο που όπως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ουδέποτε λειτούργησε προς όφελος της ποιότητας του πολιτικού μας συστήματος και της Δημοκρατίας, γι αυτό άλλωστε και γρήγορα εγκαταλείφθηκε με την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση του 2008.
Και εύλογα αναρωτιέμαι, αφού διαπιστώθηκε το λάθος της θέσπισης του επαγγελματικού ασυμβίβαστου των βουλευτών, με ποια λογική επαναφέρουμε ένα λανθασμένο μοντέλο και να το εφαρμόζουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση?
Δεν αποτελεί, άραγε, αντίφαση η θέσπιση του συγκεκριμένου νόμου, αφού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία του Συντάγματος της χώρας μας που αναθεωρήθηκε και κατήργησε τα ασυμβίβαστα?
Είναι πολύ πιθανόν να υπάρξει προσφυγή στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια σε βάρος αυτής της ρύθμισης πράγμα που θα δημιουργήσει ζήτημα για τη χώρα και την εφαρμογή της Διοικητικής μεταρρύθμισης
Και εν πάση περιπτώσει είναι δυνατόν η Κεντρική Εξουσία βάζει φραγμούς και εμπόδια σε πολίτες της να ασχοληθούν με τα κοινά? Έτσι θα αναβαθμίσουμε την Αυτοδιοίκηση? Πως θα υπηρετηθεί ο στόχος της ενίσχυσης της διαφάνειας, που αποτελεί και ζητούμενο της κοινωνίας μας?
Γιατί αφαιρούμε από τους πολίτες το δικαίωμα να επιλέξουν εκείνοι αυτούς που θέλουν να τους διοικήσουν? Αν οι πολίτες θέλουν να τους εκπροσωπούν και να διαχειρίζονται τις τοπικές τους υποθέσεις καταξιωμένοι επαγγελματίες και επιστήμονες, η Κεντρική Εξουσία γιατί τους στερεί αυτή τη δυνατότητα?

Κατά τη γνώμη μου αυτή η ρύθμιση είναι λανθασμένη και δεν λειτουργεί υπέρ του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης Θα μπορούσε, για παράδειγμα, ο Νόμος να προβλέπει μειωμένη επαγγελματική ενασχόληση για όσους αιρετούς επιθυμούν να μην αφήσουν την επιστημονική επαγγελματική τους δράση.
Γιατί , πιστεύω ειλικρινά ότι σε όλους τους κομματικούς χώρους υπάρχουν ικανοί και άξιοι επιστήμονες, που θέλουν να προσφέρουν στα κοινά, χωρίς όμως να θέσουν σε κίνδυνο την επαγγελματική ή επιστημονική τους ιδιότητα. πέντε χρόνια μακριά από την άσκηση π.χ. του ιατρικού επαγγέλματος, σημαίνει αυτόματα και απώλεια της επαγγελματικής σου ιδιότητας.
Ευελπιστώ ότι σύντομα, το λάθος που έχει γίνει θα διορθωθεί με τροποποίηση που μπορεί να έρθει στη βουλή Αλλωστε κοινός στόχος όλων μας είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ελληνικής κοινωνίας. Και τα συμφέροντα αυτά δεν εξυπηρετούνται με αποκλεισμούς.


Μίγκος Ανδρέας
Δημοτικός σύμβουλος Λεχαινών